„Ogród numer czterdzieści”, cykl ROD Morele, tom 3, Katarzyna Kostołowska

Tytuł książki: „Ogród numer czterdzieści”, cykl ROD Morele, tom 3
Autor: Katarzyna Kostołowska
Kategoria: Literatura obyczajowa, romans
Data premiery: 28.06.2023
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 303
Wydawnictwo Książnica
Moja ocena: 5/5

„Ogród numer czterdzieści" to książka, która pachnie kwiatami, zachęca do spacerów i relaksu w cieniu drzew. Autorka po raz trzeci zabrała nas na wrocławskie ROD „Morele", na których atrakcji jak zwykle nie brakuje. 

W ogródkach działkowych spotkamy dobrze znanych bohaterów z poprzednich tomów - zarząd „Moreli". Oprócz nich pojawiają się też nowe osoby, które wprowadzają nieco zamieszania. Wśród nowych postaci poznajemy tajemniczego Klaudiusza Janowskiego, który został szczęśliwym, ale wymagającym właścicielem działki. W projektowaniu ogrodu pomaga mu Karolina, którą czytelnicy serii „Czterdzieści" o przyjaciółkach mogli już poznać. Co wyniknie z połączenia tylu różnych charakterów i osobistych historii? 

Powieść zaskakuje, daje nowe spojrzenie na pewne sprawy i zachowania bohaterów. Czasami pod fasadą twardej skorupy kryje się wrażliwa i krucha otoczka, która może w pewnym momencie pęknąć. W ogródkach działkowych oprócz rozkwitu kwiatów na wiosnę rozkwitają także nowe uczucia. Niektórzy z bohaterów mają się ku sobie i choć wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby uczucie dojrzało niczym piękny, czerwony pomidor to jednak do pełnego rozkwitu potrzebne jest zaangażowanie, serce, szczerość i czas. Gdy zabraknie jednego elementu, to pomidor nie dojrzeje w całej okazałości. Podobnie jest z bohaterami - bardzo by chcieli, aby wydarzyło się coś magicznego, a ostatecznie przeszłość kładzie się cieniem na teraźniejszości i nie wszystko układa się po ich myśli.

„Ogród numer czterdzieści" to zdecydowanie powieść życiowa, z przesłaniem, nieco melancholijna, a jednak z dobrymi emocjami. Nie brakuje tu zabawnych momentów, działkowych konfliktów i nutki ironii. Autorka po raz kolejny zabiera czytelnika w barwną podróż, usłaną dywanem z kwiatów, na którym oprócz aksamitnych płatków pojawiają się czasem uwierające kolce i drapiące koty. Sęk w tym, aby nie zrażać się nimi, słuchać głosu swojego serca i podążać własną drogą. To chyba klucz do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i życia w zgodzie z samym sobą i swoimi zasadami. Polecam lekturę!

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Książnica

„Aktoreczka”, Barbara Wysoczańska

Tytuł książki: „Aktoreczka”
Autor: Barbara Wysoczańska
Kategoria: Literatura obyczajowa, powieść historyczna
Data premiery: 17.05.2023
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 492
Wydawnictwo Filia
Moja ocena: 4/5

„Aktoreczka" to powieść o losach znanej kobiety Hollywood, do której wzdychają rzesze mężczyzn. Zjawiskowa Lauren Evans jest na dobrej drodze do rozkwitu swojej kariery i talentu. Kobieta ma już właściwie wszystko, o czym większość tylko marzy - sławę, podziw, pieniądze i życie w luksusie. Czy jednak ten materialny blichtr jest wystarczający, aby być w pełni, szczerze szczęśliwym? Gdy na drodze aktorki staje polski fotograf Konrad Rogowski, życie Lauren zaczyna obierać nieco inny kierunek i wymiar... 

Powieść to kolejna, świetna książka Barbary Wysoczańskiej. Autorka ma talent do kreowania kobiecych postaci, łączenia faktów z fikcją i tworzenia ciekawej fabuły. Książka pozytywnie zaskakuje i oddaje specyficzny charakter hollywoodzkiego światka, który nie jest taki wspaniały, jak mogłoby się wielu osobom wydawać. Autorka stworzyła intrygujących bohaterów, którzy skrywają głęboko swoje tajemnice i zakładają maski pozorów. Na kartach tej powieści odsłaniamy prawdziwą twarz tytułowej aktoreczki, fotografa i innych, ciekawych postaci. Każdy z nich ma swoje traumy z przeszłości, każdy z nich dąży do swojego celu. Życie w Hollywood i cała otoczka aktorskiego świata jednak nieco komplikuje ich plany i marzenia, a wspaniały, amerykański sen ostatecznie nie jest tym, czego naprawdę szukają w życiu. 

Książka trzyma w napięciu, styl autorki powoduje, że z przyjemnością chce się odkrywać kolejne zakamarki tej powieści. Tutaj nie wszystko jest takie, jakie się z pozoru wydaje. Podobało mi się to połączenie beztroskiego, amerykańskiego świata ze światem polskich emigrantów,  którzy szukali na obcej ziemi spokoju i sprawiedliwości. „Aktoreczka" pozytywnie zaskakuje i rozbudza wyobraźnię. Z jednej strony przedstawia cudowny świat amerykańskich bogaczy i sław, a z drugiej nawiązuje do wojny i dramatów, jakie rozgrywały się w Polsce. To wszystko tworzy ciekawą mieszankę, która wzbudza emocje. „Aktoreczka" to już kolejna, warta lektury książka Barbary Wysoczańskiej - serdecznie polecam! 

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Filia

„Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało”, seria londyńska (tom 3), Klaudia Muniak

Tytuł książki: „Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało”, seria londyńska (tom 3)
Autor: Klaudia Muniak
Kategoria: Literatura obyczajowa, romans
Data premiery: 12.04.2023
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 355
Wydawnictwo Czwarta Strona
Moja ocena: 4/5 

Londyn - jedna ze światowych metropolii, której znakiem rozpoznawczym są między innymi czerwone budki telefoniczne, Big Ben, Tower Bridge, czy Pałac Buckingham. To z pewnością miejsce bardzo zróżnicowane kulturowo z wieloma atrakcjami, które zdecydowanie warto zobaczyć. 

Ula to młoda kobieta, która mieszka i pracuje właśnie w Londynie. Jest bardzo niezależna, jej kontakty z rodzicami są zdystansowane i dosyć chłodne. Ula ma swoje zaufane przyjaciółki, z którymi lubi spędzać czas, choć nie ze wszystkiego im się zwierza. Bohaterka staje na kolejnym życiowym zakręcie, a jest nim przymusowe odejście z pracy. Jedno wydarzenie z przeszłości już na zawsze odmieniło Ulę i zaważyło na jej podejmowanych decyzjach. Kobieta nosi na swoich barkach cienie wydarzeń minionych dni, tylko, czy w pojedynkę człowiek jest w stanie udźwignąć ten ciężar? 

„Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało" to historia, która mnie zaskoczyła. To powieść obyczajowa, ale z wątkiem trudnych wydarzeń, które ciągnęły się za bohaterką jak smutny cień i nie dawały jej spokoju. To historia o poszukiwaniu spokoju, akceptacji i pogodzenia się z czynami, które się popełniło. To przedstawienie życia człowieka, który zmaga się z czymś bardzo trudnym, co rzutuje na jego dalsze losy, zachowanie i relacje z najbliższym otoczeniem. To nie jest słodka i lekka książka, mimo radosnej okładki. Historia ma w sobie element goryczy i melancholii, przedstawia psychikę człowieka, a jednocześnie ukazuje potęgę nadziei i kobiecej przyjaźni, z której pomocą człowiek jest w stanie przetrwać najgorsze momenty. Osadzenie losów bohaterki w Londynie i autentyczność stylu pisania autorki sprawiają, że naprawdę ma się odczucie, jakby się było w tym mieście. 

To moje pierwsze spotkanie z autorką i serią londyńską, ale mogę je zaliczyć do udanych. W książce „Nim stracę to, co mi jeszcze pozostało" znajdziecie całą paletę barwnych emocji -  od smutku i nienawiści po radość, przyjaźń i miłość. Zachęcam do lektury.

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona