"Zen jak cholera", Monica Sweeney

Tytuł książki: „Zen jak cholera”
Autor: Monica Sweeney
Kategoria: Psychologia, poradnik
Data premiery: 16.09.2020
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 128
Wydawnictwo Kobiece
Moja ocena: 3/5

Macie czasem ochotę rzucić wszystko i wyjechać daleko stąd? W spokojne miejsce, w którym złapiecie oddech, zbierzecie myśli i zaznacie chwili spokoju? Chyba każdy z nas ma takie momenty w życiu. Obecna sytuacja dodatkowo nakręca spiralę większej nerwowości, frustracji i ogólnemu zmęczeniu. Często gęsto to my - ludzie sami nawzajem potrafimy sobie dopiec, zachowywać się nie w porządku, wbijać przysłowiowe szpile w plecy. Czy to wszystko naprawdę jest warte stresu i nerwów? Czy nie można żyć kierując się życzliwością, empatią i czasem zastanowić się nad tym, co czuje druga osoba? O ile prościej byłoby wtedy na świecie...

Czasem mamy dobry dzień, który jednak ktoś skutecznie potrafi nam zepsuć. Sukcesy i szczęście drażnią niektórych ludzi, którzy nie mogą tego znieść. To przykre, ale prawdziwe. Jak uchronić się przed negatywnym wpływem innych osób? Czy da się odciąć grubą kreską od nieprzyjemnych sytuacji, wymazać z pamięci słowa, które nas ranią?

"Zen jak cholera" to książka, która ma na celu radzenie sobie z trudnymi sytuacjami w życiu i odnalezienie wewnętrznego spokoju. To pięknie ilustrowany poradnik, który pełni też rolę osobistego dziennika, czy pamiętnika, w którym możemy zapisywać swoje myśli. Te myśli są w jakiś sposób ukierunkowane, bowiem na każdej stronie tej książki znajdziemy różne wskazówki, które przeniosą nas w przeszłość, zarówno do chwil szczęścia jak i trudnych momentów, o których wolelibyśmy zapomnieć. To nie takie proste wracać do tego, co było i uporać się z tym, ale... może warto spróbować?

Plusem tej książki jest zdecydowanie oprawa graficzna - piękne obrazki przykuwają wzrok, ale niestety w moim odczuciu nieco gorzej jest z treścią. Niektóre słowa i porady mnie nie przekonały - miało być zabawnie, ale według mnie wyszło trochę średnio. W książce znajdziemy sporo miejsca na swoje notatki, na stworzenie efektownych kolorowanek antystresowych i swoich własnych rysunków. Ja niestety nie poczułam tego efektu "zen" i jestem trochę zawiedziona.

Za egzemplarz i współpracę dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu

"Zapomniana piosenka, Agata Bizuk

Tytuł książki: „Zapomniana piosenka”
Autor: Agata Bizuk
Kategoria: Literatura obyczajowa
Data premiery: 14.10.2020
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 320
Wydawnictwo Dragon
Moja ocena: 5/5

Czasami jedna melodia tkwi w pamięci człowieka i nie może się odkleić. Czasem jedna piosenka towarzyszy nam przez wiele lat i wywołuje lawinę wspomnień. Niekiedy taki wyjątkowy utwór może być światełkiem w tunelu i dawać nadzieję, że na pewne sprawy nie jest za późno, a zamazaną przeszłość można stopniowo odkrywać. Czasami bywa też tak, że przez przypadek muzyka łączy obcych sobie ludzi, doprowadza ich do miejsc i wydarzeń, które później okazują się być bliskie tym z początku nieznanym sobie osobom…

Dominik to młody chłopak, który po dzieciństwie spędzonym w domu dziecka powoli wkracza w dorosłość. Niestety po jego trudnych doświadczeniach rozpoczęcie samodzielnego i samotnego życia nie jest proste. Brak oparcia najbliższych osób, brak wzorców, miłości oraz swojego miejsca na ziemi, do którego można wrócić nie ułatwia mu zadania. Wiele lat spędzonych w domu dziecka wyryło w pamięci chłopaka wiele bolesnych doświadczeń do których nie chciałby wracać. Jedyne, do czego Dominik pragnie wrócić to wyblakłe, ale piękne wspomnienia o mamie zachowane na jedynej fotografii, którą posiada. Niestety, to wspomnienie z roku na rok coraz bardziej wygasa, a dotarcie do rodzinnych korzeni to skomplikowany proces, którego urzędnicza oziębłość niejednokrotnie nie ułatwia. Na swojej drodze Dominik spotyka jednak życzliwe osoby, które pomagają mu zaznać odrobiny ciepła i namiastki prawdziwego domu. Czy Dominikowi uda się dotrzeć do prawdy o jego najbliższych?

„Zapomniana piosenka” to książka pełna wzruszeń, przy której można uronić niejedną łezkę. Autorka stworzyła wyśmienitą powieść, w której losy obcych sobie osób przez przypadek splatają się ze sobą i tworzą coś wyjątkowego. Dobrze wykreowani bohaterowie, ciekawy pomysł na fabułę, lekkie pióro pisarki sprawiają, że książka całkowicie pochłania. Zdecydowanie wyczuwa się tutaj klimat świąteczny, choć początek tej historii zaczyna się na dobre dwa miesiące przed świętami i wcale nie słychać tu znanych świątecznych melodii. Autorka połączyła teraźniejszość z przeszłością postaci, dzięki czemu możemy lepiej poznać ich historię, zrozumieć pewne zachowania i postawy, które prezentują, co jest ciekawe i pomocne. Autorka przedstawiła losy młodego jak i bardziej doświadczonego pokolenia, które nie zawsze postępowało dobrze, ale dopiero po wielu latach to dostrzega. Mnie osobiście książka „Zapomniana piosenka” bardzo zauroczyła. Nie spodziewałam się w niej tylu emocji, a je dostałam. W książce nie ma zbyt dużej ilości słodyczy, a mimo to książkę chce się czytać, bo mimo wszystko po prostu bije z niej dobro. Mimo, że ukazane relacje pomiędzy niektórymi bohaterami nie są łatwe i skłaniają do refleksji to dzięki temu wyraźnie dają znak, co tak naprawdę jest ważne w życiu. Miłość, obecność i rozmowa z drugą osobą. Jeśli tego brakuje między ludźmi to przyszłość może zaowocować poczuciem osamotnienia. Polecam Wam książkę „Zapomniana piosenka” – to bardzo dobra propozycja dla wielbicieli powieści w świątecznym, ale niezbyt słodkim klimacie.  

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję
Wydawnictwu Dragon

"Sztuka dawania prezentów", Anna Szczęsna

Tytuł książki: „Sztuka dawania prezentów”
Autor: Anna Szczęsna
Kategoria: Literatura obyczajowa
Data premiery: 28.10.2020
Okładka: miękka
Liczba stron: 320
Wydawnictwo Kobiece
Moja ocena: 4/5

Przedświąteczna gorączka potrafi dać się wszystkim we znaki. Mnóstwo przygotowań, zakupów, gotowania, a co za tym idzie sporo stresu, nerwów i często sporów pomiędzy członkami rodziny. Skądś to znacie? Ja aż za bardzo. Człowiek co roku się spina, bo chce, żeby wszystko wyszło idealnie… A przecież wiadomo, że nigdy nic nie wychodzi idealnie, zawsze są rysy – to normalne.  Czy ten przedświąteczny i świąteczny czas nie powinien być okresem spokoju i odpoczynku? Czasem, w którym celebrujemy to, co naprawdę ważne, co jest sensem tych wyjątkowych świąt Bożego Narodzenia? Czy w obecnych czasach potrafimy to jeszcze dostrzec?

Lucyna to elegancka, starsza kobieta z liczną rodziną i sporym bagażem doświadczeń na karku. Kobieta jest zadowolona ze swojego życia pomimo tego, że doświadczyła przykrego wydarzenia w swoich relacjach ze zmarłym już mężem. Lucyna ma wspaniałe córki, wnuki i zięciów. Jedyne, nad czym ubolewa to niezbyt ciepłe relacje jej dorosłych córek, które przy każdej okazji skrupulatnie toczą ze sobą odwieczne spory. Lucyna chciałaby, aby tegoroczne święta były zupełnie inne od dotychczasowych. Szykuje więc w tajemnicy przed całą rodziną święta z daleka od cywilizacji, w głąb tajemniczego lasu, w drewnianym domu nad jeziorem. Kobieta zamierza wyjawić pewną przykrą tajemnicę dotyczącą jej męża, ale bardzo boi się tego momentu i odwleka go w czasie. Rodzina sceptycznie nastawiona spotyka się w komplecie w pięknym domu daleko za miastem. Jednak do świątecznej sielanki niczym w reklamie jest im bardzo daleko – najmłodsze towarzystwo skrupulatnie szuka zasięgu, aby siedzieć z telefonami w dłoniach, zbuntowana nastolatka ze słuchawkami na uszach ma ochotę uciec jak najdalej stąd, a córki Lucyny przy każdej okazji kłócą się, aż wióry lecą. Czy na takie święta liczyła Lucyna?

„Sztuka dawania prezentów” to nieoczywista powieść świąteczna, której z początku daleko jest do magicznego nastroju. Autorka wprowadza czytelnika w skomplikowane relacje członków rodziny, które wcale nie są takie dobre. Na co dzień każdy żyje swoim życiem, ma swoje problemy i cierpi na nieustanny brak czasu. Jak więc znaleźć wspólny język w jednym domu, przy jednym stole, gdy, na co dzień każdy tego unika jak ognia? Ta historia jest pełna niespodzianek, nostalgii, sporów, ale jednocześnie dużo w niej życzliwości, nadziei i ludzkiego ciepła. Anna Szczęsna stworzyła bardzo ludzką historię, z ludzkimi problemami, z którymi niejedna rodzina się zmaga. Ta prawdziwość postaci i ich historia sprawiła, że zobaczyłam jak w lustrzanym odbiciu obraz społeczeństwa, które w świąteczny czas spotyka się, aby przeżyć święta, ale czy skupia się na tym, co najważniejsze? Na dobrych relacjach, rozmowie, obecności? Czy raczej większe zainteresowanie widzimy w świecących ekranach telewizorów, telefonów i laptopów, aby unikać wzroku najbliższych?

„Sztuka dawania prezentów” to piękna, klimatyczna, ale niezbyt słodka powieść, która otwiera oczy na to, co ważne. Na drugiego człowieka, a nie na piękne, szeleszczące opakowania kolorowych podarków świątecznych, które nie zawsze sprawiają radość obdarowanym. Bo sztuka dawania prezentów to czytanie pomiędzy wierszami, pielęgnowanie relacji nie tylko od święta i prawda, która jest lepsza od kłamstw. Polecam Wam książkę „Sztuka dawania prezentów”.

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję
Wydawnictwu Kobiecemu

"Amerykański brud", Jeanine Cummins

 

Tytuł książki: „Amerykański brud”
Autor: Jeanine Cummins
Kategoria: Sensacja, kryminał, thriller
Data premiery: 7.10.2020
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 476
Wydawnictwo NieZwykłe
Moja ocena: 5/5

Jak długo można żyć w nieustannym napięciu i stresie? Wiadomo nie od dziś, że taki długotrwały stan może wywołać sporo negatywnych skutków ubocznych dla organizmu. Każdy człowiek ma swoje granice wytrzymałości, które kiedyś się kończą. Trzeba mieć naprawdę odporną psychikę na nieszczęścia i negatywne wydarzenia, aby móc w miarę normalnie funkcjonować. Tylko, co zrobić w przypadku, w którym nie ma możliwości bycia spokojnym przez choćby kilka minut?

Lydia Perez prowadzi wraz ze swoją rodziną spokojne życie w spokojnym miasteczku Acapulco. Kobieta jest właścicielką księgarni, do której codziennie przychodzi z uśmiechem na twarzy. Lydia uwielbia swoją pracę i kontakt z ludźmi, którzy odwiedzają jej księgarnię sprawia jej dużo radości. Lydia chętnie rozmawia z turystami, którzy z ciekawością oglądają nie tylko książki, lecz również pamiątkowe drobiazgi charakterystyczne dla Acapulco. Wszystko układa się swoim spokojnym torem, kobieta cieszy się każdym dniem wraz z kochającym mężem reporterem Sebastianem i ośmioletnim synem Lucą. Pewnego dnia księgarnię Lydii odwiedza tajemniczy, aczkolwiek bardzo intrygujący i dobrze wychowany mężczyzna. Lydia jest zauroczona jego postawą i tym, że łączy ich miłość do książek. Jednorazowe spotkanie przeradza się w codzienne pogawędki, ale jedno wydarzenie sprawia, że wszystko, co Lydia do tej pory miała i wszystkich, których kochała traci z dnia na dzień. Od tego momentu zwykła codzienność zmienia się w dramatyczną walkę o przetrwanie.   

„Amerykański brud” to książka, wobec której nie da się przejść obojętnie. To bardzo niespokojna czytelnicza podróż z motywem karteli narkotykowych, które w bardzo brutalny sposób dążą do swoich interesów nie zważając na nic. Przywódcy gangów robią to, co chcą budząc postrach wśród mieszkańców kolejnych meksykańskich miasteczek i tym samym zmuszają ludzi do podejmowania dramatycznych decyzji. Ta książka już od pierwszych stron sprawia, że czytelnik ma gęsią skórkę i poczucie, że będzie to bardzo mocna lektura. „Amerykański brud” z pewnością można zaliczyć do książek o trudnej tematyce, ale jej lektura wciąga do tego stopnia, że chce się więcej i więcej. Mimo tej trudnej tematyki mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że ta książka jest po prostu świetna. Fabuła cały czas trzyma w napięciu, a czytając nie odczuwa się znużenia i zniechęcenia. Okrucieństwo, strach i niepewność przewijają się przez karty tej książki, ale to wszystko sprawia, że człowiek zaczyna zastanawiać się nad losem bohaterów i uświadamia sobie, że przecież gdzieś w dalekich zakątkach oddalonych od naszego kraju takie rzeczy dzieją się naprawdę. To wzbudza strach, lęk i obawy o własną stabilność życiową i w takich momentach człowiek dziękuje za to, co ma. Mimo całego dramatyzmu tej historii obok pojawiają się też malutkie momenty dobra, które dają nadzieję na poprawę tragicznej sytuacji poszczególnych postaci. Lekkość, z jaką autorka stworzyła całą atmosferę dramatyzmu i brutalności jest zaskakującym, ale pozytywnym elementem książki.

Podsumowując – „Amerykański brud” to jedna z lepszych książek roku 2020, jaką miałam okazję przeczytać. Lektura wzbudza duże emocje, pobudza wyobraźnię i daje czytelnikowi sporo do myślenia. Idealnie skomponowana fabuła i nieustająca akcja sprawiają, że wszystko układa się na swoje miejsce jak poszczególne elementy układanki. Polecam Wam lekturę tej książki.

Za współpracę i egzemplarz recenzencki dziękuję
Wydawnictwu NieZwykłemu

"Szklany mag", tom 2, Charlie N. Holmberg

 

Tytuł książki: „Szklany mag”, tom 2
Autor: Charlie N. Holmberg
Kategoria: Fantasy
Data premiery: 14.10.2020
Okładka: miękka
Liczba stron: 248
Wydawnictwo Kobiece
Moja ocena: 4/5

Czasami zastanawiam się, jakby to było, gdyby człowiek mógł mieć magiczne moce, na przykład: uzdrawiania innych, znikania, wymazywania przykrych zdarzeń z pamięci, przewidywania tego, co przed nami. W niektórych momentach życia bardzo chciałabym władać takimi zdolnościami – pomarzyć zawsze można. Z drugiej zaś strony byłoby to nieco dziwne, a rzeczywistość chyba zbyt przewidywalna i prosta. A Wy, co o tym myślicie? Marzyliście kiedyś, aby posiadać takie o magiczne moce?

„Szklany mag” to kontynuacja pierwszej części książki fantasy o losach młodej uczennicy Ceony ze Szkoły Magów. Po pewnym czasie od dramatycznych wydarzeń z pozoru stabilny los Ceony na nowo zaczyna się komplikować. Dziewczyna intuicyjnie przeczuwa niebezpieczeństwo i nadchodzące kłopoty. Mimo dużego zagrożenia ze strony wrogów Ceony postanawia podjąć ryzyko i  rozpocząć batalię z jednym z najgroźniejszych Wycinaczy. Stawką w tej nierównej walce jest życie zarówno Ceony, jej najbliższych i przyjaciół. Sprawy w szybkim tempie zaczynają wymykać się spod kontroli, a na dodatek dziewczyna odczuwa coraz silniejszą więź ze swoim nauczycielem Emery Thane’m… Czy młoda dziewczyna będzie w stanie zachować zimną krew i odeprzeć siłę oraz chęć zemsty swoich wrogów?

„Szklany mag” to udana kontynuacja pierwszego tomu, czyli „Papierowego maga”. Według mnie fabuła w najnowszej części jest bardziej przemyślana i dopracowana, co sprawiło, że lektura tej części była równie interesująca jak poprzednia. Podobnie, jak w pierwszej części tutaj dalej przewija się motyw walki dobra ze złem, fabuła utrzymana jest na dobrym poziomie, mamy okazję poznać tych bardziej mrocznych bohaterów. Dodatkowo w „Szklanym magu” stopniowo kiełkuje wątek miłosny, który odpowiednio dawkowany wniósł nieco romantyczności i delikatności w tę historię.  Z jednej strony wszystko tutaj dobrze pasuje, jak elementy układanki, jednak z drugiej strony czytając tę książkę miałam poczucie, że drugi tom nie urzekł mnie tak mocno, jak pierwsza część. Fantasy to chyba jednak nie jest mój ulubiony gatunek książkowy, choć historia uczniów i mistrzów jest ciekawa i trzyma w napięciu. Polecam książkę „Szklany mag” wszystkim, którzy lubią książki w klimacie fantasy – to warta uwagi propozycja z dużą dawką akcji i oczywiście magii.

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję
Wydawnictwu Kobiecemu

"Cycki. Czuła biografia piersi", Corien van Zweden

Tytuł książki: „Cycki. Czuła biografia piersi”
Autor: Corien van Zweden
Kategoria: Poradnik
Data premiery: 16.09.2020
Okładka: twarda
Liczba stron: 344
Wydawnictwo Mova
Moja ocena: 5/5

Na wstępie zadam pytanie kierowane tylko do kobiet. Co sprawia, że czujesz się kobieco? Czy jest to Twoja pewność siebie? Kobiecy, ale nie wulgarny sposób poruszania się? Czy może raczej to Twój wygląd zewnętrzny sprawia, że czujesz się jak stuprocentowa kobieta? Sylwetka, zadbane włosy, usta, oczy w wyjątkowym kolorze? Pewnie każda z nas ma różne odpowiedzi na to pytanie. A czy często zwracacie uwagę na Wasze piersi? Czy jesteście zadowolone z ich wyglądu i wielkości? Przyglądacie się im? Obserwujecie je? Kiedy ostatnio je badałyście?

„Cycki. Czuła biografia piersi” to tytuł, który dobitnie sugeruje, o czym jest ta książka. Okładka z grafikami kobiecych piersi o bardzo zróżnicowanym wyglądzie przykuwa wzrok, niektórych może bawić, niektórych skłaniać do refleksji. Jedno wiem na pewno – to wyjątkowa i bardzo osobista książka, która jest jak podróż do kobiecego ciała, a dokładniej mówiąc w głąb kobiecych piersi. Książka z jednej strony może pomóc w zrozumieniu pewnych procesów i biologicznych faktów, które nie są takie oczywiste, a z drugiej strony jest wciąż nieodkrytą tajemnicą na temat tego, dlaczego ta wyjątkowa część kobiecego ciała jest narażona na niezwykle podstępną chorobę. Autorka w przystępny sposób prowadzi czytelnika w swoją osobistą historię, która koncentruje się oczywiście na piersiach i z początku była zupełnie zwyczajna. Od dzieciństwa, po dojrzewanie i dorosłość – taka kolej życia. Ale jak wiadomo, że życie jest nieprzewidywalne i spotykamy po drodze różne komplikacje. I tak było w przypadku autorki. W pewnym momencie swojego życia na własnej skórze doświadczyła diagnozy lekarskiej pod hasłem „nowotwór piersi”. Wiadomość druzgocąca, która wbija w ziemię i wywraca świat do góry nogami. Jak udźwignąć to wszystko na kobiecych barkach?

Kiedy zobaczyłam tytuł tej książki, to wiedziałam, że chciałabym ją przeczytać. Znam kobiety z mojego najbliższego otoczenia, które zmagają się z nowotworem piersi. Wiem, że to bardzo nierówna walka, ale wszystko można przezwyciężyć. Tematyka książki, choć rzadko poruszana to niezwykle ważna. Ten nasz kobiecy atrybut w postaci piersi nie zawsze jest doceniany przez nas same. Często widzimy w tej części ciała więcej niedoskonałości, niż dobrych stron, a dostrzegamy je dopiero, gdy z naszym ciałem zaczyna się coś dziać. Wtedy bardziej im się przyglądamy i zastanawiamy się nad ich kondycją. Moim zdaniem ten tytuł powinien być obowiązkową lekturą dla każdej kobiety, nieważne, czy jesteś nastolatką, czy już dojrzałą kobietą. To osobista podróż do kobiecości, w której autorka przedstawia przykłady z własnego życia, ale też opinie z różnych rozmów, badań i znalezionych informacji. Czytając książkę byłam zaskoczona, gdy dowiedziałam się o kilku faktach, o których nie miałam zielonego pojęcia. Polecam książkę „Cycki. Czuła biografia piersi” wszystkim kobietom.

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Mova

"Służąca", Alicja Sinicka

 

Tytuł książki: „Służąca”
Autor: Alicja Sinicka
Kategoria: Thriller, kryminał, sensacja
Data premiery: 14.10.2020
Okładka: miękka
Liczba stron: 368
Wydawnictwo Kobiece
Moja ocena: 5/5

Czy jedna decyzja w życiu człowieka może odmienić diametralnie życie? Czy jedno nieprzemyślanie wypowiedziane słowo może zaważyć na szali życia i śmierci? Dać się zastraszyć, czy odważnie obstawać przy swoich racjach? Przecież w życiu człowieka nieuniknione jest podejmowanie decyzji. Wiadomo, że wybory każdego z nas niekoniecznie muszą podobać się innym. Czy warto więc przypodobać się innym i podejmować decyzje wbrew sobie i swoim wartościom?

Julia to młoda dziewczyna, która zatrudnia się w domach innych ludzi i zajmuje się sprzątaniem. To zajęcie sprawia jej przyjemność, dziewczyna bowiem jest zwolenniczką porządku i czystości już od swoich najmłodszych lat. Życie dziewczyny toczy się spokojnym torem i bez większych niespodzianek, dzień upływa za dniem. Pewnego dnia Julia trafia do posiadłości Państwa Borewskich – dobrze sytuowanego i z pozoru zwyczajnego małżeństwa. Dobrze płatna praca byłaby spełnieniem marzeń Julii, jednak dzień, w którym przekracza próg domu swoich nowych pracodawców jest początkiem wydarzeń, które zmieniają życie dziewczyny w niekończący się koszmar.

Muszę powiedzieć, że jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Fabuła od samego początku do końca trzymała mnie w napięciu i nie było tu mowy o nudzie. Autorka w perfekcyjny sposób wykreowała bohaterów tego emocjonującego thrillera. Już od pierwszych stron wiedziałam, że to będzie mocna lektura i nie myliłam się – autorka stworzyła fantastyczny portret psychologiczny oprawców i ofiary, z jednej strony mamy dobroć i naiwność, z drugiej mroczne myśli i chore umysły ludzi, którzy mieszają rzeczywistość z fikcją. Z zapartym tchem śledziłam nierówną walkę, w której stawką było ludzkie życie. Dosłownie do ostatnich stron nie byłam pewna, co do tego, która z postaci odpowiada za różne okrutne rzeczy, które tam się wydarzyły, a zakończenie książki było dla mnie sporym zaskoczeniem. 

Choć nie jestem wielbicielką thrillerów, to tę książkę czytałam z wielką przyjemnością. Pióro Alicji Sinickiej jest niezwykle lekkie, pomimo całego mroku i okrucieństwa tej historii, co jest dla mnie dużym plusem. To moja druga książka autorki, którą przeczytałam. Pierwszą była „Obserwatorka”, która także zrobiła na mnie ogromne wrażenie. „Służąca” jest w moim odczuciu jeszcze lepsza, bardziej mroczna i nieoczywista. Książkę przeczytałam jednego dnia, ponieważ tak bardzo nie mogłam oderwać się od tej historii. Jeśli lubicie takie mroczne klimaty i dobre thrillery to szczerze polecam Wam najnowszą książkę „Służąca” Alicji Sinickiej.

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję
Wydawnictwu Kobiecemu