„Taniec pszczół i inne opowiadania o czasach wojny”, opracowanie zbiorowe

Tytuł książki: „Taniec pszczół i inne opowiadania o czasach wojny”
Autor: Opracowanie zbiorowe: Maciej Siembieda, Mirosława Kareta, Jolanta Maria Kaleta, Sabina Waszut, Agnieszka Olejnik, Joanna Jax, Maria Paszyńska, Magdalena Wala, Agnieszka Janiszewska, Zofia Mąkosa, Magdalena Knedler
Kategoria: Literatura piękna
Data premiery: 16.09.2020
Okładka: miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 368
Wydawnictwo Książnica
Moja ocena: 5/5

Z czym Wam się kojarzy taniec? Mi kojarzy się z wyrażaniem swoich emocji, ekspresji, wyzwalaniem swojej energii i demonstrowaniem swojego aktualnego nastroju. Taniec to pasja, hobby, sport, frajda, jeden ze sposobów na życie. Wiecie, że pszczoły też potrafią tańczyć? Oprócz bezcennej roli, którą odgrywają na naszej planecie posiadają takie umiejętności. Mimo swoich niewielkich rozmiarów widać, że są to bardzo inteligentne owady, które mają swój wypracowany system porozumiewania się. Poprzez taniec potrafią wskazać sobie wzajemnie drogę do miejsca, w którym mogą znaleźć atrakcyjne miejsce do zbierania pyłku oraz ostrzec przed niebezpieczeństwem i przygotować się do obrony gniazda. Obserwując te widowiskowe sceny oczami człowieka można odnieść wrażenie, że to wszystko jest zdumiewające i w tym miejscu nasuwa mi się pytanie, czy taniec potrafi uratować z opresji? 

Wojna zmieniła losy ludzi i świata na zawsze. Wyryła w pamięci wielu istnień piętno, utworzyła brutalną i ociekającą okrucieństwem historię, która powinna być dla nas jednocześnie przestrogą i nauką na przyszłość oraz wiedzą, o której nie powinno się zapomnieć. Czy pochodzenie i wygląd człowieka powinien być wyznacznikiem wartości ludzkiego życia? Czy w ogóle ktoś miał prawo oceniać, czy cudze życie jest, czy nie jest warte życia? Jedenaście opowiadań, w których ludzie walczyli o przetrwanie, lub pogodzili się ze swoim losem i spokojnie szli na śmierć. O podejmowanych decyzjach, które nie były łatwe i akceptowane przez otoczenie. O ludziach, którzy mieli wątpliwości, oraz o tych, którzy nie zastanawiali się ani przez chwilę. O pszczołach, zielonej trawie, miłości, nadziei, ale także o śmierci, zimnie, strachu, niepewności, zgliszczach. Wreszcie o tańcu, który choć na chwilę pozwalał zapomnieć o tym wszystkim, co dookoła się działo…

„Taniec pszczół i inne opowiadania o czasach wojny” to zbiór jedenastu opowiadań polskich autorek i autorów, którzy wspólnie stworzyli coś wielkiego. Powiem Wam szczerze, że bardzo bałam się tej lektury, ale tak emocjonalnie. Obawiałam się, że nie dam rady przeczytać tych pełnych emocji i okrucieństwa historii ze względu na ich trudną tematykę. Bardzo ciężko było mi się zebrać do lektury tej książki, jednak przemogłam się i gdy zaczęłam czytać to przepadłam. Przepadłam w każdym z tych jedenastu opowiadań i chłonęłam je całą sobą. Każda historia opisana przez autorów książki była dla mnie wyjątkowa i podziałała na moje najczulsze struny. Każde z opowiadań jest inne, jedyne w swoim rodzaju, ale każde bez wyjątku bardzo oddziałuje na wyobraźnię. Wszystkie zawarte w książce historie łączy wojna i okrucieństwo, które to osoby nazywające się ludźmi lub uważających siebie za „nadludzi” zgotowały innym, niewinnym ludziom. 

Czytając każde z tych opowiadań niejednokrotnie szeroko otwierałam oczy ze zdumienia, miałam łzy w oczach i cały czas nie mogłam uwierzyć, że wiele lat temu takie historie naprawdę miały miejsce na naszych ziemiach. Jestem pod ogromnym wrażeniem wrażliwości autorów, którzy podjęli się tego trudu i stworzyli coś, co porusza do głębi, wywołuje dreszcze na skórze, ucisk w gardle i łzy w oczach. Jedenaście opowiadań, jedenaście różnych historii, które warto przeczytać. Mimo całej tej brutalności i tematu wojny to w opowiadaniach można dostrzec między wierszami zalążki dobra i światełka nadziei, które kiełkowały w niektórych z postaci. Serdecznie polecam Wam książkę „Taniec pszczół i inne opowiadania o czasach wojny” i zachęcam do lektury.

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Książnica