„Wróbel w getcie”, Kristy Cambron

Tytuł książki: „Wróbel w getcie”
Autor: Kristy Cambron
Kategoria: Literatura piękna
Data premiery: 27.01.2021
Okładka: miękka
Liczba stron: 384
Wydawnictwo Znak
Moja ocena: 5/5

Każdy z nas pamięta jakieś szczególne wydarzenia z dzieciństwa. Urywki wspomnień z minionych lat czasami pojawiają się w najmniej oczekiwanym momencie i wywołują radosne lub smutne wspomnienia. Niektóre z nich pomagają nam przetrwać trudne momenty, inne na samą myśl doprowadzają nas do wybuchów śmiechu, a jeszcze inne przynoszą gorzkie łzy. Są też takie obrazy w pamięci, które rozniecają iskrę do działania, do tego, by zmienić coś na lepsze, by nie stać w miejscu, tylko iść do przodu nie zważając na przeciwieństwa i kłody pod nogami.

Sera podczas jednego z najpiękniejszych dni w swoim życiu zostaje rozdzielona ze świeżo poślubionym mężem wprost sprzed ołtarza. Okazuje się, że mężczyzna nie powiedział wszystkiego o sobie swojej wybrance, a teraz ta sytuacja powoduje sporo komplikacji. Młoda mężatka nie zamierza jednak spokojnie czekać na rozwój wydarzeń, lecz bierze sprawy w swoje ręce i postanawia rozwikłać sprawę tajemniczego aresztowania swojego wybranka serca. Kaja Makovsky pracuje w Wielkiej Brytanii i wiedzie z pozoru spokojne życie. Gdy dowiaduje się, że jej rodzina z Pragi jest w niebezpieczeństwie to nie waha się ani chwili i postanawia jechać prosto w oko cyklonu, by ich ratować. Czy ta decyzja okaże się słuszna? Co łączy te dwie kobiety?

„Wróbel w getcie” to książka, wobec której nie da się przejść obojętnie. To powieść pełna emocji, zarówno tych pozytywnych jak i tych, które budzą wątpliwości i skłaniają do zastanowienia, czym jest człowieczeństwo. Lektura książek o tematyce wojennej za każdym razem wzbudza we mnie wiele emocji i pytań, czy to wszystko musiało się wydarzyć? Czy tak wiele niewinnych ludzi musiało zginąć? Mimo całej powagi poruszanego tematu II wojny światowej autorka książki lekkim piórem wprowadziła mnie w dwa światy – teraźniejszy i przeszły. Ostatnio dosyć często spotykam się z takim połączeniem, ale bardzo mi się to podoba. Styl autorki przypadł mi do gustu, co powodowało, że już od pierwszych stron książkę czytałam z dużą ciekawością. Historia dwóch kobiet, które pomimo trudności i okrucieństw potrafiły wykazać się odwagą bezsprzecznie mnie poruszyła. Jedna z nich zawalczyła o swoją miłość, a druga o życie swoich najbliższych i dzieci, których nie znała, ale nie potrafiła przejść obok nich obojętnie. To piękna i trudna opowieść, która pozostaje w pamięci na długo. Opowieść o cierpieniu, miłości, strachu i odwadze. O ludziach, którzy potrafią wykazać się brutalnością lub empatią. O pozorach, które mogą bardzo mylić i zaskakiwać. O wróbelkach, które niezmiennie wznosiły swoje skrzydełka ku niebu niezależnie od miejsca i sytuacji, w której się znalazły. O ucieczce, kruchości, nadziei, goryczy, rozpaczy, sile przetrwania, woli walki i ludzkiej wyobraźni, która potrafiła ratować w najczarniejszych momentach. „Wróbel w getcie” ukazuje, że nie wszystko jest zawsze tylko czarne, albo białe. Często jest coś pomiędzy, co nas zaskakuje i zaczynamy dostrzegać rzeczy, uczucia i zjawiska, których wcześniej nie widzieliśmy lub nie przypuszczaliśmy, że tak może być. O tym, że czasami są wśród nas ludzie po przeciwnej strony barykady, którzy jednak mimo wszystko nie zgadzają się z okrucieństwem wyrządzanym innym…

Za współpracę i egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Znak